ارزیابی تنسورهای تنش دیرین و نوع دگرریختی بر پایه تحلیل خش لغزهای گسلی در دامنه جنوبی البرز مرکزی

با اندازه گیری سطوح برش دارای خش لغزش در 28 محدوده در بخش جنوبی البرز مرکزی وضعیت تنش دیرین و تیپ دگرریختی تعیین گردید. برای تشخیص موقعیت محورهای اصلی تنش دیرین از روشهای دو وجهی های عمود بر هم، روش آلکساندروسکی و والبرکر، گسل های مزدوج و ارتباط بردارهای ویژه با محورهای اصلی تنش استفاده گردید که در مورد اخیر معلوم شد بردارهای ‏‎v3, v2, v1‎‏بترتیب با محورهای‏‎,q3‎‏ ‏‎q1,q2 انطباق دارند. برای تعیین زاویه اصطکاک داخلی توده سنگ () به هنگام فعالیت گسل ها از گسل های مزدوج استفاده گردید که یا بطور مستقیم روی زمین برداشت شدند و یا با رسم دوایر مور سه بعدی بدون مقایس شناسایی شدند. در تعیین زاویه مزبور همچنین با رسم هیستوگرام تغییرات ( ) و نمودار ‏‎%r‎‏ و نیز انطباق نتایج حاصل از تحلیل صفحه گسل که با حل تنسور تنش بدست آمد حدود تغییرات آن بین 25 تا 60 درجه در محدوده های مختلف تعیین گردید. شکل هندسی بیضوی تنش دیرین با استفاده از روش مثلثی مقادیر ویژه، رابطه ریاضی، روش گفرت و نیز رسم دوایر مور سه بعدی بدون مقیاس مشخص گردید. با توجه به طیف تغییرات پارامتر ‏‎k‎‏ شکل بیضوی تنش بیشتر از تیپ یک بشکل تحت شناسایی گردید که نشان می دهد با توجه به مقاطع دایره ای بیضوی موقعیت متفاوت خش لغزشها میتواند بدون ارتباط به فازهای مختلف باشد. با رسم بهترین خط آماری در نمودار طبقه بندی سه بعدی بیضوی تنش، بیضوی تنش معادل تقریبا از نوع بیضوی های مسول زایش گسل های مزدوج شناسایی گردید.با رسم کنتول دیاگرام با فاصله 5/0 روی توزیع محورهای ‏‎t, p‎‏ در هر محدوده و مقایسه آنها نوع دگرریختی در این بخش از البرز تراکمی شعاعی با تحمل کمی مولفه انتقال تراکمی شناسایی شد که عامل بسیار مهمی در برپائی این بخش از کوهزاد البرز میباشد. بکمک دیاگرام های استاندارد و با توجه به داده های بدست آمده از حل تنسور تنش دیرین میزان تمایل به لغزش در کل ناحیه مورد مطالعه تعیین گردید و مشخص شد بطور کلی مناطق با ارتفاع بیشتر تمایل بیشتر و نقاط پست تمایل کمتری به لغزش داشته که مناطق اخیر از لرزه خیری بیشتری نیز برخوردار میباشند.در پایان باتوجه به اینکه برخی از محققین معتقدند، در زمان فعالیت گسل ها یکی از تنش های اصلی قائم است و با توجه به حاکمیت رژیم زمینساخت فشاری در ترشیر در این ناحیه، با قائم نمودن کوچک ترین محور اصلی تنش دیرین کلیه داده ها را چرخش داده و کلیه مراحل قبلی دوباره مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت که به نتایج تقریبا مشابهی در مقایسه با حالت قبل از چرخش منتهی گردید.